Dziękujemy za wizytę na stronie
Informujemy, iż zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, dostęp do produktów i informacji wyświetlanych na stronie, zastrzeżony jest dla profesjonalistów z branży stomatologicznej.
Jesteś profesjonalistą z branży stomatologicznej?
Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, oświadczam, że jestem specjalistą z branży stomatologicznej (stomatolog, technik dentystyczny, asystentka, higienistka lub osoba związaną z branżą). Mam świadomość, że treści zamieszczane na niniejszej stronie mogą zawierać między innymi wiadomości na temat wyrobów niebezpiecznych dla zdrowia i bezpieczeństwa pacjentów.
Nasi wykładowcy
dr n. med Michał Sarul
(Polska)
specjalista ortodoncji
Per aspera ad astra: zdobywanie wprawy we wszczepianiu mini-implantów.
Zakotwienie szkieletowe jest stosowane w ortodoncji od szeregu lat i cieszy się coraz większą popularnością, więc problem ich stabilności jest intensywnie badanyw wielu ośrodkach na całym świecie. Dzięki temu wyłoniono szereg czynników, które wpływają na skuteczność wszczepiania mini-implantów ortodontycznych, ale nadal – w tym aspekcie – mało wiadomo o znaczeniu doświadczenia operatora.
W związku z tym postanowiliśmy zbadać 100 pacjentów leczonych przez dwóch lekarzy ortodontów, którzy u każdego pacjenta stosowali mini-implanty ortodontyczne jako zakotwienie bezpośrednie do retrakcji całego uzębienia szczęki lub sześciu przednich zębów górnych po ekstrakcji pierwszych zębów przedtrzonowych. Wszystkie mini-implanty umieszczali tą samą metodą, a swój odsetek stabilności podawali poczynając od pierwszego wszczepu.
Uzyskane dane poddano obliczeniom statystycznym w celu określenia korelacji między wzrastającym doświadczeniem operatora a odsetkiem powodzeń /niepowodzeń oraz stwierdzenia czy i – jeśli tak, – po jakiej liczbie wykonanych zabiegów pojawia się plateau wykresu powodzeń. Wyniki pozwalają przewidzieć, po jakiej liczbie zabiegów ortodonta może osiągnąć wystarczająco wysoki odsetek stabilnych mini-implantów. Pomoże to starannie zaplanować cykl kształcenia lekarzy pragnących posługiwać się tą metodą wzmacniania zakotwienia.
Curriculum Vitae
Ukończył Wydziału Stomatologii Akademii Medycznej we Wrocławiu w 2004 roku.
W roku 2007 na tej samej uczelni obronił pracę doktorską pod tytułem „Badania właściwości mechanicznych drutów ortodontycznych po ich stosowaniu w środowisku jamy ustnej”. W międzyczasie ukończył specjalizację z ortodoncji. Obecnie pracuje jako adiunktw Katedrze Ortopedii Szczękowej i Ortodoncji Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Uczestnik wielu kursów specjalistycznych z dziedziny ortodoncji oraz autor ponad czterdziestu wystąpień i doniesień zjazdowych oraz artykułów w czasopismach specjalistycznych, m.in. Angle Orthodontist czy European Journal of Orthodontics.
Swoją działalność naukową kontynuuje skupiając uwagę wokół wykorzystania zakotwienia szkieletowego w terapii ortodontycznej, zagadnień biomechaniki ortodontycznej oraz na leczeniu ortopedycznym pacjentów rosnących.